Summary
Hint Üslubu Şairlerinde Orijinalliğin Tezahürü Olarak Yeni Terkipler
Hint üslubu şairleri yeni mazmunlar üretirken eşyaya ve
hadiselere yeni anlamlar yüklemişler, eşya ve hadiseler arasında
yeni anlam ilişkileri kuran terkipler oluşturmuşlardır. Bu
terkiplerin bazıları yeni olmakla birlikte Hint üslubu şairleri
arasında yaygınlık kazanmış, bu üslubun müşterek unsurları
hâline gelmiştir. Çoğu zaman böylesi müşterek terkipler
bilhassa aynı dönemde yaşayan şairler arasında yaygınlık
kazanmışsa, bunların hangi şaire ait olduğunu tespit etmek
mümkün olmayabilmektedir. Bazı terkipler ise şairler arasında
revaç bulmayıp sadece belli bir şaire mahsus kalmış veya
kendisinden sonra gelen bir veya birkaç şair tarafından
kullanılmıştır.
Bu çalışmada Hint üslubunda yaygınlık kazanmamış, hangi
şaire ait olduğu tespit edilebilen bazı yeni terkipler ele alınmış,
böylece aynı üslup etkisindeki şairlerin hususiyetinin ve
orijinalliğinin ortaya konulması amaçlanmıştır.
Keywords
Türk şiiri, Fars şiiri, Sebk-i Hindî, orijinal terkipler.