Summary
el-Mütenebbî ve Nef‘î’nin Fahriyelerinde “Ben”in Tezâhürü
Abbasiler dönemi Arap edebiyatının hicri 4. Yüzyılda yaşamış şairlerinden el-Mütenebbî (d.303/915-öl.354/965) ve 17. Yüzyıl divan edebiyatının önemli şairlerinden Nef’î (d.?/öl. 1044/1635) yaşadıkları dönemin edebî çevrelerinde gerek farklı kişilikleri, gerek fahriyeleri ve şiirsel üsluplarıyla dikkat çeken iki şairdir. el-Mütenebbî, Abbasiler dönemi Arap edebiyatının önde gelen temsilcilerinden biri olup genellikle medih ve fahriye türü şiirleriyle ün kazanmıştır. Nef’î de 17. Yüzyıl Türk edebiyatının önde gelen şairlerinden olup medih, fahriye ve hiciv türü şiirleriyle tanınmaktadır. Nef’î, açık sözlüğü, gururu, sert tabiatı, kendine güveni ve kendini herkesten üstün görmesi bakımından el-Mütenebbî ile benzerlik taşımaktadır. Bu benzerliğin varlığı, çeşitli kaynaklarda ve Nef’î hakkında yapılan akademik çalışmalarda dile getirilmektedir. Ancak bu çalışmalarda söz konusu benzerliğin mahiyetinin ne olduğuna dair örneklerle desteklenmiş her hangi bir bilgi verilmemektedir. Bu bağlamda bir inceleme yapmak amacıyla çalışmada her iki şairin fahriye türü kasidelerinden seçilen benzer anlamlı bazı beyitler incelenecektir. Bu kasideler arasındaki benzerlik ilişkisi Mütenebbî’nin Arapça divanı ve Nef’î’nin Türkçe divanının taranması neticesinde ortaya koyulmaya çalışılacaktır.
Keywords
Nef’î, divan şiiri, el-Mütenebbî, Arap şiiri, fahriye.