Summary
Akhisarlı Nevâlî’nin Duânâme’si
Asıl adı Nasuh olan Nevâlî, XVI. asrın âlim ve şairlerindendir. Saruhan sancağının Akhisar kazasında dünyaya gelen şair, medrese eğitiminin ardından başladığı müderrislik mesleğini uzun yıllar sürdürmüştür. Hayatının son dönemlerinde ise şehzade Mehmed’in (III. Mehmed) hocası olmuştur. Türkçe ve Farsça şiirler söyleyen şairin, birçok eseri bulunmaktadır. Bunlardan biri de bugüne kadar herhangi bir çalışmaya konu olmamış Duânâme'sidir. Duânâme’nin telif tarihi bilinmemekle beraber 1553’ten kısa bir süre sonra kaleme alındığı tahmin edilmektedir. Kânûnî Sultan Süleyman adına yazılan bu eserin bilinen tek nüshası, müellif hattı olup Ankara Milli Kütüphane A 9584 numarada yer almaktadır. Duânâme; mukaddime, duâ ve arz-ı hâl olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır. Mensur ve manzum olarak kaleme alınan eserde muhtelif nazım şekillerinde Türkçe, Farsça ve Arapça şiirler yer almaktadır. Eserdeki şiirler sanatlı bir dille, mensur kısımlar ise süslü nesir üslubuyla kaleme alınmıştır. Eserde sultanın eşiğinden başka bir sığınağı olmadığını söyleyen şair; sultanın cömertlik, adalet ve doğruluk gibi vasıflarından övgüyle bahsedip dualar ederek ondan ihsan ümit ettiğini ifade eder. Bu makalede öncelikle Nevâlî’nin hayatı ve eserleri hakkında kısa bilgi verilecek, akabinde Duânâme tanıtılarak nüshası bilgisi, muhtevası ve dil özellikleri değerlendirilecektir. Son olarak eserin metni transkripsiyonlu bir şekilde sunulacaktır.
Keywords
Akhisarlı Nevâlî, Duânâme, Kânûnî Sultan Süleyman, XVI. asır Türk Edebiyatı.