• Hızlı Erişim
  • Duyurular
  • Duyuru!..

     

    Kıymetli yazarlarımız;

    31. sayımız yayımlanmıştır. 

    Göstediğiniz ilgiye teşekkür eder, çalışmalarınızda başarılar dileriz.

    Dergimiz Uluslararası önde gelen indekslerden olan EBSCO tarafından artık taranmaktadır. 

    Dergimiz önde gelen indekslerden European Reference Index For Humanities and Social Sciences (ERIHPLUS) tarafından artık taranmaktadır.

    Dergimiz ULAKBİM SOSYAL BİLİMLER VERİTABANI tarafından 2013 yılı sayılarımızdan itibaren taranmaya başlamıştır. 

    Dergimiz alanın önde gelen indeksleri arasında bulunan Modern Language Association (MLA) tarafından taranmaya başlamıştır.

    Dergimiz önde gelen indekslerden Directory of Research Journal Indexing (DRJI) tarafından artık taranmaktadır.

    Dergimiz Academic Resource Index kataloğu tarafından da taranmaya başlanmıştır. 

    Dergimiz 15. sayısından itibaren uluslararası hakemli bir dergidir. 

     

     


  • Sayaç
  • Online Ziyaretçi : 18
    Bugün Toplam : 57
    Genel Toplam : 632427

Abdülkâhir El-Cürcânî’nin İntihal Hakkındaki Görüşlerinin Metinlerarasılık Çerçevesinde Değerlendirilmesi
(The Evaluation of Abd Al-Qâhir Al-Jurjânî's Views About The Plagiarism in the Framework of Intertextuality )

Yazar : Oğuzhan Et    
Türü :
Baskı Yılı : 2020
Sayı : 25
Sayfa : 355-372


Özet
Sözlük anlamı “gerçekte bir başkasına ait olanın kendine ait olduğunu iddia etme, özellikle bir başkasının yapıtından izinsiz alıntılama” olan intihalin kökleri Câhiliye dönemine kadar uzanmaktadır. Arap şiirinde “es-serikâtü’ş-şi’riyye” adıyla ele alınan intihal, İslâmiyetten sonra da tartışma konusu olmaya devam etmiştir. Abdülkâhir el-Cürcânî (ö. 471/1078-79), Esrâru’l-Belâgat adlı eserinde intihale yer vererek bu konuyu belâgate taşıyan ilk isim olmuştur. O, intihali “ibare intihali” ve “mana intihali” olarak iki kısımda ele almış, daha çok “mana intihali” üzerinde durmuştur. Manayı “aklî” ve “tahyîlî” olarak iki türe ayırmış, mana intihalini bunlara göre değerlendirmiştir. Bir başka fasılda Cürcânî, şairler arasında benzeşmenin “umumi manalar”da veya bu manaları “ifade ediş şekli”nde olacağını belirtmiş, hangi durumda özgünlükten veya intihalden söz edilebileceğini açıklamıştır. Hatîb el-Kazvînî (ö. 739/1338) ise, Telhîsü’l-Miftah’ta intihali söz sanatlarının incelendiği “bedî’” kısmına dâhil etmiştir. O, intihali önce “zâhir” ve “gayr-i zâhir” olmak üzere iki kısma ayırmış, “zâhir intihal” altında “nesh ve intihal”, “igâre ve mesh” ve “ilmâm ve selh” terimlerini açıklamıştır. “Gayr-i zâhir” intihali ise intihal edilen mananın durumuna göre beş kısımda ele almıştır. Anadolu sahasında yazılan belâgat kitapları da genellikle Telhîs’i takip etmiştir. Belâgatçiler, ibarelerin doğrudan intihalini kınamış; mana intihalini ise belirli ölçülerde kabul etmiştir. İntihal edilen mana daha estetik bir üslupla ifade edildiğinde makbul sayılmış, fakat anlatımda ilk şiiri aşamadığı durumlarda yerilmiştir. Bu anlayış divan şiirine de tesir etmiştir. Latîfî, tezkiresinde şairleri özgünlük ve intihalcilik üzerinden tasnif etmiş, bazı durumlarda mana intihalinin yaratıcılık mertebesine çıkarılabileceğini ifade etmiştir. Riyâzî de tezkiresinde benzer bir değerlendirme yapmıştır.

Anahtar Kelimeler
Belâgat, intihal, Abdülkâhir el-Cürcânî, Esrâru’l-Belâgat.

Abstract
Plagiarism, the lexical meaning of which is "a claiming as one's own what really belongs to another; especially, a plagiarizing of another's composition", has its roots in the Jahiliyyah period. Plagiarism, which is examined under the name of "es-serikâtü'ş-şi'riyye" in Arabic poetry, has been a subject of discussion even after Islam. Abd al-Qâhir al-Jurjânî (d. 471 / 1078-79) included plagiarism in his work named Esrâru'l-Belâgat and became the first person to convey the plagiarism to Belaga (eloquence). He discussed plagiarism in two parts as "plagiarism of phrase" and "plagiarism of meaning" and mostly focused on "plagiarism of meaning". He divided the meaning into two types as "logical meaning" and "imaginary meaning" and evaluated the “meaning plagiarism” according to these two types. In another chapter, al-Jurjânî stated that the resemblance between poets would be in “general meanings” or “way of expressing these meanings” and explained in which case can be mentioned about originality or plagiarism. On the other hand, Khâtib al-Qazvînî (d. 739/1338) included plagiarism in Telhîsü'l-Miftâh in the "bedi’" section in which verbal arts are examined. He first divided plagiarism into two parts as "apparent" and "nonapparent ", and explained the terms "nesh and intihal", "igâre and mesh" and "ilmam and selh" under "apparent plagiarism". He discussed the nonapparent plagiarism in five parts according to the state of the plagiarized meaning. The belaga (eloquence) books written in Anatolia generally followed Telhîs.

Keywords
Belaga, Abd al-Qâhir al-Jurjânî, Esrâru’l-Belâgat.

Adres :İmrahor Mahallesi, Doğancılar Cad., Nu. 81 Üsküdar/İstanbul
Telefon :0216 342 62 02 Faks :
Eposta :info@devdergisi.com

Web Yazılım & Programlama Han Yazılım Bilişim Hizmetleri